Dag 7 en 8 - Lunchen voor de Batur vulkaan & iedereen wilt met ons op de foto

Na het ontbijt vertrokken we naar de oudste haven in Singaraja. Singaraja ligt aan de noordkust en is na Denpasar de één na grootste stad van Bali. De stad was ooit het centrum van de Nederlandse macht op Bali. We zijn de grote pier opgelopen waar allemaal restaurantjes te vinden waren. Vanaf hier had je een mooi uitzicht over de rest van de kust. Toen we langzaam terug liepen zagen we een oud vrouwtje zitten onder een afdakje op een steen. Ze was iets aan het breien dacht ik. Ze kon niet echt goed zien en praten. Ze zag er oud en best wel arm uit. We vroegen of we een foto van haar mochten maken en vanuit haar houding te zien begrepen we wel dat dit mocht. Dit is gewoon iets dat je bijna niet ziet in Nederland. Er werd ons al eerder verteld dat de mensen hier echt oud worden. Zo vertelde onze tourguide dat zijn oma 122!! jaar is. We hebben ook gelijk al ons losgeld aan haar gegeven. Toen zijn we weer de bus ingestapt.

We zijn vertrokken naar de bergachtige omgeving van Kintamani. Bij Penelokon heb je een heel mooi uitzicht over het Batur meer en de Batur vulkaan. De vulkaan is regelmatig actief. De berg Batur is 1717 meter hoog en de laatste keer dat hij barstte was in het jaar 2000. Hier zijn we ook gelijk gaan lunchen. We hebben geluncht bij Gong Dewata. Het restaurant ligt op een hoogte van ongeveer 1450 meter. Dit is een prachtige plek met uitzicht over de vulkaan met zijn zwarte lavavelden en het meer. Je zit op een groot balkon precies recht voor de vulkaan, echt een waanzinnig uitzicht! Ik kon hier wel uren zitten... het is echt een ontspannen plek!

Onderweg naar onze volgende excursie reden wij langs de nu erg actieve Agung vulkaan. Er was niks van te merken dat hij nu erg actief is. De omgeving van deze route was weer prachtig! Dit is de route van het noorden naar het oosten van het eiland. Onderweg stopten wij een keertje omdat Raie ons verse kruidnagel wilde laten ruiken van kruidnagelbomen die langs de weg staan, heel lekker! Met de volgende excursie bezochten we het Penglipuran dorp in Bangli. Het is een traditioneel dorp dat jarenlang niet is veranderd. Het is eigenlijk een grote straat waar je rond kunt lopen langs de huizen van de dorpelingen. Buiten de grote straat stond ook een grote markt vol met kraampjes. Het begon opeens hard te regenen en we schuilden tussen de overdekte kraampjes. Wel heel leuk want zo kun je op je gemak souvenirs bekijken en een praatje maken met wat verkopers totdat het stopte met regenen. Toen het stopte met regenen liepen we de grote straat af. De mensen waren hier erg vriendelijk en ze nodigden je uit in hun huizen en op hun erf te komen kijken. Ook hier heeft elk huis een tempel. Aan een wat sierlijke opening van een huis herkenden wij een bruiloft. Waarom nemen we niet even een kijkje, dachten we. We zijn naar binnen gelopen en zagen overal wat familie en vrienden. De bruidegom kwam naar ons toe en maakte even een praatje. Wel bijzonder dat we dit even snel mochten zien! Daarna zijn we een random huis ingelopen en toen kwam er gelijk een echtpaar naar ons toe. We kochten een souvenir bij ze en nodigden ons uit om in haar kamer te komen kijken. Op dat moment konden we onze ogen niet geloven... We moesten eerst ons hoofd buigen toen we naar binnen liepen. En toen zagen we een kleine donkere kamer met een bed naast de oven. In de kamer hing de geur van verbrand hout. Mijn hart brak toen wel een beetje. Voor hun is dit leven heel normaal en weten niet veel beter. We hebben een poosje met ze gepraat, foto's gemaakt en toen zijn we weer verder gelopen. In dit dorp zie je pas echt goed hoe de mensen leven en werken. Wat me opviel was dat veel mensen hier schilderijen verkopen. Heel veel mooie schilderijen voor een spotprijsje! Toen we weer naar de uitgang liepen stond er een grote groep toeristen bij de mini tempel die daar stond. Sommige vroegen of ze een foto van mijn vriend en ik mochten maken. Toen andere toeristen dat zagen wilden hun met ons op de foto haha. Wij konden ook niet achterblijven en maakten ook een foto met hun samen.

Daarna reden we door naar de vleermuistempel Goa Lawah vlakbij de kust van Padang Bai. Ook hier moesten we een sarong dragen. Voor de Balinezen zijn deze vleermuizen heilig en is dit een plek om te bidden en te offeren. Ook dit was een best mooi complex. De vleermuizen zag je overal zitten in de grot. De hele bovenkant zag zwart van de vleermuizen.

Hierna reden we naar ons nieuwe hotel in Candidasa. De bus was alleen te groot voor de smalle weg richting het hotel. Dus werden we met auto's erheen gereden. Wij werden hier weer vriendelijk ontvangen. Het hotel had maar 20 kamers en wij waren hun enige gasten. Het waren huisjes dicht op elkaar met een beneden en boven verdieping. Wij hadden een kamer op de bovenverdieping met een prachtig uitzicht op bergen! Het was kerstavond en waren dus ook de enige gasten in hun restaurant. Wat wel grappig was, was dat hun ons deze avond een grote kreeft cadeau deden omdat ze te weinig gasten hadden tijdens de kerstdagen. Helaas verbleven we hier maar een nacht, maar ook weer een hotel wat mij zeker goed beviel!

De volgende ochtend bezochten we een authentiek Bali Aga dorp in Tenganan. Het is een dorp waar ongeveer 200 familie's wonen. Dit dorp staat bekend om zijn dubbele-ikat weeftechniek voor het maken van bijvoorbeeld sarongs. Via een toegangspoort kwamen we in een andere wereld terecht waar de tijd lijkt stil te hebben gestaan. Het was een lange hoofdweg en er was helemaal niemand te zien. Af en toe keken er wat mensen over de schutting naar ons, maar ze kwamen niet verder dan dat. Of kinderen die aan het spelen waren en het moment dat ze ons zagen renden ze snel naar binnen toe. Ook zagen we een vriendelijke man met een kindje zitten op een houten bankje. Hier moesten we even een foto van maken! We kregen een rondleiding van een Engelstalige gids. We bezochten de werkruimte van een inwoonster. Het hing hier vol met allemaal verschillende sarongs en kledingstukken. Ze was op dit moment bezig om een sarong te maken, wat ze ons liet zien.

Overal buiten de huizen van de eigenaars stonden rieten kooien met vechthanen erin. Ze hadden bijna allemaal andere kleuren veren. Ik zag ze met geel en rood of rood met zwart. Hanengevechten is onderdeel van de Balinese cultuur. Zo wikkelen ze bijvoorbeeld mesjes om de poten van de hanen en wie er als eerst sterft is de verliezer. Ik vind het maar een bizarre traditie! Wat ons vooral is opgevallen in dit dorp is de rust die er was. Het was een ander dorp dan alle andere dorpen. Heel leuk om dit dorpje eens bezocht te hebben!

Hierna gingen we door naar Klungkung waar een oud gerechtsgebouw staat de Kerta Gosa uit de 17e eeuw en Bale Kembang een drijvend paviljoen in een mooie lotusvijver. Vroeger werden hier harde straffen uitgedeeld. Via de ingang liepen we een klein parkje door naar deze gebouwen. Het was niet heel groot maar wel mooi. Het had mooie plafondschilderingen en elk stukje verteld een ander verhaal. Een stukje verder zijn we ook het museum in geweest. Hier zagen we veel oude Nederlandse kranten waar veel over het verleden in staat. Het museum vond ik niet heel bijzonder, maar toch wel leuk om even te zien.

Na dit bezoekje reden we langzaam door naar het midden/zuiden van het eiland, richting Ubud. We bezochten hier de Tegenungan waterval. We liepen een kleine markt door en zagen vanaf een grote afstand de waterval al. Via veel trappen naar beneden was het bijna tien minuten lopen totdat je bij de waterval was. En wat was hij mooi! Je kon naar de andere kant toe via een boomstam die over het water was gelegd. In het regenseizoen kun je niet heel dicht bij de waterval komen en mag je er ook niet zwemmen. Wij hebben hier een beetje afgekoeld en zijn toen weer teruggelopen naar boven. Onderweg zijn we nog gestopt om te lunchen. Alle medewerkers hadden een kerstmuts op en voordat we het restaurant in gingen kregen we allemaal een bloemetje in ons haar haha. 

Als allerlaatste excursie bezochten we de houtsnijwerkfabriek in Mas. Toen we hier kwamen zagen we een aantal mannen aan het werk. Ze waren bezig met het bewerken van hout. Ze krijgen hier niet echt les in. Kinderen nemen het meestal over van hun familie en het is een kwestie van goed opletten en vaak oefenen werd mij verteld. We kregen een korte uitleg en rondleiding en mochten de winkel bekijken. Er stonden allerlei soorten houtwerken van klein tot groot van veel verschillende soorten hout. Het was hier best prijzig maar wel de mooiste houtkunstwerken die we hebben gezien tijdens onze reis!

Hierna werden we naar ons hotel gebracht in Ubud. En ja hoor... overal in de straat zagen we al aapjes lopen en springen! Ze liepen zelfs ons hotel in haha. Vanaf het resort had je een prachtig uitzicht over rijstvelden. We hadden allemaal weer een soort eigen huisje met een 'mini rijstveld' voor onze deur. Omdat het vandaag eerste kerstdag was zijn we in het hotel blijven eten. Er was wat livemuziek en hebben lekker gegeten. Benieuwd naar wat ik de volgende dag in Ubud heb gedaan? Dit lees je binnenkort in mijn nieuwe blog!

Liefs, Demi